του Αριστοτέλη Βασιλάκη
Προέδρου του Πανελλήνιου Συλλόγου Προσωπικού Ασφαλείας ΔΕΗ
Η άγρια κόντρα Μαρινάκη-Μελισσανίδη
που έχει ξεσπάσει τις δύο τελευταίες ημέρες είναι κάτι παραπάνω από προφανές,
πως δεν αφορά το χορηγικό πρόγραμμα του ΟΠΑΠ. Είναι πεντακάθαρο πως «τα
βουβάλια τσακώνονται» λιγότερο για επιχειρηματικούς και κυρίως για πολιτικούς
λόγους. Τα δύο και δυόμισι εκατ. ευρώ το χρόνο για τα οποία έχει ξεσηκωθεί
σύσσωμος ο αθλητικός τύπος είναι λιόσποροι για τους δύο συγκεκριμένους
επιχειρηματίες ή έστω για τα κεφάλαια που κρύβονται πίσω απ’ αυτούς ή ενός εκ
των δύο...
Και για να είμαι καθαρός, ως γέννημα θρέμμα Πειραιώτης και
Ολυμπιακός, θα αποτελούσε μικροπρέπεια για τον ΝΟΙΚΟΚΥΡΕΜΕΝΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ του
Μαρινάκη να δημιουργεί θέμα για χρήματα που δόθηκαν σε μια διαλυμένη ΑΕΚ,
πτωχευμένη τρεις φορές τα τελευταία 20 χρόνια, εξαιτίας των λαμογιών που την
διοίκησαν κατά συρροή. Άλλωστε ο ΟΠΑΠ είναι μια ιδιωτική εταιρεία πλέον, η
οποία δίνει χορηγίες όπου θέλει και με όποιον τρόπο θέλει. Βέβαια σαν ιδιωτική
εταιρεία χάνοντας τα μονοπωλιακά πλεονεκτήματα που είχε ο κρατικός ΟΠΑΠ, θα
έπρεπε θεωρητικά να λειτουργούσε με
περισσότερο επιχειρηματικά κριτήρια και λιγότερο με πολιτικά, αλλά αυτό το θέμα
θα πρέπει να αφορά τους μετόχους και μόνο του ΟΠΑΠ και τον μεγαλομέτοχο του. Κοινώς
ο Μελισσανίδης, ως ισχυρός άνδρας του ΟΠΑΠ με τις ευλογίες του ίδιου του
πρωθυπουργού, πήρε ένα επιχειρηματικό ρίσκο, δηλαδή να πάει κόντρα με την πιο
ισχυρή ΠΑΕ οικονομικά, κοινωνικά και αθλητικά στην Ελλάδα. Κάποια στιγμή θα
κληθεί να κάνει τον απολογισμό του, για την συγκεκριμένη επιλογή. Αυτά
συμβαίνουν στις «μπίζνες». Βέβαια «μπίζνες» θεωρούνται και άλλα πράγματα, πέραν
των κερδών ή των ζημιών μιας επιχείρησης. Ειδικά στην Ελλάδα που το
επιχειρηματικό περιβάλλον παραμένει θολό… Το ζήτημα όμως είναι αλλού… Τι
υποκρύπτει η κόντρα Μαρινάκη-Μελισσανίδη…;
Τα προφανή σενάρια μιλούν για ακόμα
μια πράξη στο πολύκροτο σενάριο της περίφημης κόντρας της οικογένειας Μητσοτάκη
με τον Αντώνη Σαμαρά. Πολύ απλό για να είναι αληθινό… Για εμένα η είδηση του
μήνα στο πολιτικό σκηνικό είναι οι διαρροές από το περιβάλλον Καραμανλή περί
ανασύστασης της «κεντροδεξιάς πολυκατοικίας»…
Θα μου πείτε, λίγο άκαιρα δεν
ανοίγει μια τέτοια συζήτηση; Θεωρητικά ο Σαμαράς βρίσκεται σε πιο πλεονεκτική
θέση πολιτικά, σε σχέση με το παρελθόν. Η οικονομία βρίσκεται σε καλύτερο
επίπεδο, παρά τις παράπλευρες απώλειες της δημοσιονομικής προσαρμογής και της
εσωτερικής υποτίμησης (απολύσεις, μειώσεις μισθών και συντάξεων κλπ), τα καυτά
εθνικά ζητήματα ΔΕΝ βρίσκονται στο επίκεντρο και η Ελλάδα βγαίνει σιγά σιγά από
το παγκόσμιο κάδρο της χλεύης και της αμφισβήτησης. Όπως λέει και ένας καλός
μου φίλος ο Σαμαράς αντικειμενικά είναι ΜΑΚΡΑΝ ο καλύτερος ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΣ
πρωθυπουργός. Υπάρχει βέβαια και ο αντίλογος... Μπροστά στο δίδυμο της
καταστροφής (ΓΑΠ-Παπαδήμος) ο οποιοσδήποτε θα φαινόταν καλύτερος. Αφήστε που
μπαίνει τεράστιος αστερίσκος στην έκφραση «μνημονιακός πρωθυπουργός». Ο Άδωνις
Γεωργιάδης δήλωσε πως το 2014 ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ το μνημόνιο, άρα τελειώνουν και τα
μνημονιακά και αντιμνημονιακά διλήμματα και το πολιτικό σκηνικό επιστρέφει
στους γεωγραφικούς προσδιορισμούς του παρελθόντος. (Πάλι θα γεμίσουμε
αριστεροκεντροδέξιους αδέξιους…) Εγώ πάντως δεν υποτιμώ καθόλου αυτό που δήλωσε
ο Άδωνις, επειδή το δήλωσε ο Άδωνις… Συμφωνώ εν μέρει… Αν η χώρα επιτύχει το
πολυπόθητο πρωτογενές πλεόνασμα, στόχο που οι «έγκυροι μνημονιακοί» έχουν αναγάγει
περίπου σε πανάκεια, ο Αντώνης Σαμαράς προβλέπεται μετά τις Γερμανικές εκλογές
να βγει στα κεραμίδια εναντίον των Ευρωπαίων (με τις ευλογίες του ΔΝΤ). Στόχος
να ΜΗΝ υπογραφεί νέο Μνημόνιο και να μην γίνουν οι ιδιωτικοποιήσεις με τον
τρόπο και τις τιμές που θέλουν και Γερμανοί. Αν το καταφέρει όλο αυτό θα είναι
μάγκας και θα καταφέρει να παραμείνει ο μοναδικός κυρίαρχος του πολιτικού
παιχνιδιού. Μόνο που την συγκεκριμένη βούληση του πρωθυπουργού δεν την
συμμερίζονται οι πάντες στην λεγόμενη «κεντροδεξιά πολυκατοικία». Βλέπετε οι
«Ρηγιλλάριοι» δεν συχνωτίζονται με τους «Συγγρουλάριους» και βλέποντας πως
υπάρχει «φως στο τούνελ», ήδη συζητούν για το πώς θα πάρουν πίσω το κόμμα…
Οι αιτιάσεις των Καραμανλικών και
των Μητσοτακικών απέναντι στο πολύ στενό περιβάλλον Σαμαρά είναι πως ο
πρωθυπουργός κυβερνάει έχοντας στο πλευρό του όλο το σύστημα ΠΑΣΟΚ και μάλιστα
στην χειρότερη έκφραση του. Το Σημιτικό ΠΑΣΟΚ!!! Για να λέμε και του στραβού το
δίκιο, φαντάζει πολιτική ύβρη να έρχεται ο Σημίτης και να κουνάει το δάχτυλο
στους Έλληνες. Με βάσει τη δική μου λογική και συνείδηση, Σημίτης και Παπαδήμος
είναι υπεύθυνοι για το χάλι της Ελλάδας περισσότερο και από τον Άκη που σαπίζει
στη στενή, ακόμα και από τον ΓΑΠ που βρίσκεται σε διαρκείς διακοπές και μας
βγάζει και τη γλώσσα…
Σύμφωνα με τις αιτιάσεις των
επικριτών του ο Σαμαράς συνεργάζεται με μια συντριπτική πολιτική μειοψηφία, (με
ελάχιστη κοινωνική αποδοχή) η οποία όμως παραμένει ισχυρή λόγω του εναγκαλισμού της με την διαπλοκή. Μ’
αυτό το σύστημα συνεργάζεται ο Σαμαράς, παραγνωρίζοντας πως το συγκεκριμένο
σύστημα έβαλε την Ελλάδα στο ΕΥΡΩ με ψεύτικα στοιχεία, πως με το συγκεκριμένο
σύστημα η Ελλάδα προετοίμασε τους Ολυμπιακούς υπερκοστολογόντας προκλητικά τα
έργα και εν τέλει το συγκεκριμένο σύστημα γιγάντωσε και εναγκαλίστηκε πλήρως
την διαπλοκή και τους νταβατζήδες…
Αριστοτέλης Βασιλάκης |
Όσον αφορά την καθάρα αθλητική κόντρα των Ολυμπιακών με τους
ΑΕΚτζήδες, παρόλο που η διαπίστωση μου δεν μπορεί να θεωρηθεί αντικειμενική,
αφού είμαι Ολυμπιακός, εύχομαι ολόψυχα και ειλικρινά στους οπαδούς της μεγάλης
προσφυγικής ομάδας, η οποία έχει τραβήξει πολλά από τα διοικητικά της λαμόγια
που την κατασπάραξαν κατά καιρούς, να αποδειχτεί ο Μελισσανίδης, Μαρινάκης και
ακόμα καλύτερος. Αν μη τι άλλο ο Κρητικός (που προσωπικά δεν του έχω ιδιαίτερη
συμπάθεια) δείχνει να έχει σχέδιο και όραμα… Να λειτουργεί πολύ πιο καλά και
από τον Κόκκαλη… Πιο Ευρωπαϊκά… Πιο οργανωμένα… Επειδή είμαι Πειραιώτης και
γνωρίζω πρόσωπα και πράγματα έχω σοβαρές αμφιβολίες για τον «τίγρη»… Αν δεν του
βγαίνει η μαγκιά αρνείται να χάσει και φεύγει… Και στην κόντρα με τον Μαρινάκη
το πλεονέκτημα δεν το έχει αυτός…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου