Αριστοτέλης Βασιλάκης
πρ. Πρόεδρος ΠΑΣΠΑ ΔΕΗ
Β’ αναπλ. Γραμματέας -
Μέλος Δ.Σ. ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ
Η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ φέρνει σημαντικές αλλαγές στην ενεργειακή πολιτική
των ΗΠΑ, με στροφή προς τα ορυκτά καύσιμα και απομάκρυνση από τις πολιτικές
για την κλιματική αλλαγή. Η ενεργειακή στροφή του νέου πλανητάρχη, που μειώνει
τους περιορισμούς στις εκπομπές άνθρακα στις ΗΠΑ, θεωρητικά δεν φαίνεται ν’
αλλάζει άμεσα την πορεία της ΔΕΗ προς την απολιγνιτοποίηση. Ωστόσο, μπορεί να
επηρεάσει το γενικότερο ευρωπαϊκό και παγκόσμιο πλαίσιο, δημιουργώντας κάποια
περιθώρια επανεξέτασης του χρονοδιαγράμματος.
Συντρέχουν λόγοι για πιθανή καθυστέρηση στην απολιγνιτοποίηση; Κατά τη γνώμη
μου ναι...
Πιθανή μείωση της πίεσης για άμεση εγκατάλειψη του λιγνίτη
Αν η πολιτική των ΗΠΑ επηρεάσει τη διεθνή δυναμική για μείωση των εκπομπών,
μπορεί να δώσει στην Ελλάδα και τη ΔΕΗ μεγαλύτερη ευελιξία στην
απολιγνιτοποίηση.
Εάν η Ε.Ε. καθυστερήσει την εφαρμογή πιο αυστηρών μέτρων λόγω αβεβαιότητας
στις διεθνείς αγορές ενέργειας, η ΔΕΗ μπορεί να «αγοράσει» χρόνο, αφού η κακή
επιλογή του «ξαφνικού θανάτου» στη Μεγαλόπολη και στη Μελίτη, είναι απείρως πιο
δύσκολα εφαρμόσιμη στη Δυτική Μακεδονία.
Διατήρηση του λιγνίτη ως «εφεδρική λύση»
Ο λιγνίτης είναι μια εγχώρια πηγή ενέργειας και η ΔΕΗ μπορεί να θέλει (και θα
πρέπει να θέλει) να διατηρήσει κάποια παραγωγική ικανότητα για λόγους ενεργειακής
ασφάλειας.
Σε περιόδους υψηλών τιμών φυσικού αερίου, η χρήση λιγνίτη μπορεί να κριθεί πιο
οικονομική, όπως συνέβη για παράδειγμα το 2022.
Αβεβαιότητα στην αγορά των ΑΠΕ
Αν οι παγκόσμιες επενδύσεις στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας επηρεαστούν από
την πολιτική των ΗΠΑ, η μετάβαση της ΔΕΗ σε καθαρή ενέργεια μπορεί να
επιβραδυνθεί. Το κακό για τη ΔΕΗ είναι, πως το επενδυτικό της πρόγραμμα
στράφηκε μονόπλευρα προς τις ΑΠΕ και αυτό διαχρονικά, αποδεικνύεται λάθος.
Λέγαμε εμείς οι παλιοί (πλέον επάρατοι) ΔΕΗτζηδες, πως για να διασφαλίζουμε την
ενεργειακή ασφάλεια της χώρας, θα πρέπει να υπάρχει το λεγόμενο «μείγμα
καυσίμου».
Συντρέχουν λόγοι για να συνεχίσει η απολιγνιτοποίηση όπως έχει προγραμματιστεί:
Η πίεση της Ε.Ε. και η χρηματοδότηση του Green Deal
Η Ελλάδα εξαρτάται από ευρωπαϊκά κεφάλαια για την ενεργειακή μετάβαση. Η Ε.Ε.
παραμένει προσηλωμένη στη μείωση των εκπομπών, οπότε με τα τωρινά δεδομένα,
η ΔΕΗ δυσκολεύεται ν’ αλλάξει πορεία.
Υψηλό κόστος του λιγνίτη
Ο λιγνίτης κατέστη έντεχνα ακριβός λόγω των δικαιωμάτων εκπομπών CO₂ στην Ε.Ε.
Εάν δεν αλλάξει κάτι στην Ευρωπαϊκή αγορά, λόγω της ενεργειακής στροφής του
Τραμπ και η ΔΕΗ επιμείνει στη χρήση του, μπορεί να αντιμετωπίσει οικονομικές
επιβαρύνσεις.
Δέσμευση της ΔΕΗ για «πράσινη» στροφή
Η ΔΕΗ έχει ήδη επενδύσει σε ΑΠΕ (παραπάνω απ’ ότι θα έπρεπε) και τα στρατηγικά
της σχέδια δεν είναι εύκολο να ανατραπούν, καθώς ευθυγραμμίζονται με τη
μακροπρόθεσμη ενεργειακή πολιτική της χώρας. Για να αλλάξει η ενεργειακή
στρατηγική της χώρας, θα πρέπει να «μετασχηματιστεί» συνολικά η ενεργειακή
στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κατά τη γνώμη μου αυτό δεν είναι απίθανο,
αφού η Ευρώπη ήδη πιέζεται «γεωενεργειακά» από ΗΠΑ και Ρωσία.
Συμπέρασμα:
Η ενεργειακή πολιτική του Τραμπ μπορεί να αλλάξει τις διεθνείς ισορροπίες και η
ΔΕΗ είναι υποχρεωμένη να «μετασχηματίσει» την στρατηγική της. Κατά τη γνώμη
μου θα πρέπει να καθυστερήσει την απολιγνιτοποίηση στη Δυτική Μακεδονία και να
αναπροσαρμόσει το επενδυτικό της πλάνο, στρέφοντας το βλέμμα της και στην
πυρηνική ενέργεια, η οποία μπορεί στην Ελλάδα θα θεωρείται ταμπού, αλλά στα
Βαλκάνια όπου η ΔΕΗ – πολύ εύστοχα – έχει επεκταθεί «γεωενεργειακά», δεν
θεωρείται καθόλου πρόβλημα, από την εποχή που είχαμε κομουνισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου